- Νύμφες
- I
Αρχαίες ελληνικές θεότητες των φυσικών δυνάμεων, που κατοικούσαν στα δάση και στις σπηλιές, πλάι σε πηγές, χείμαρρους και ποταμούς ή και σε μοναχικά νησιά, όπως η Καλυψώ και η Κίρκη. Οι Ν. των δασών, των λόφων, των λιβαδιών και των πηγών –που ο Ομηρος τις ονομάζει κόρες του Δία– εμφανίζονται ως καλοκάγαθα πνεύματα που ζουν μια ζωή ελευθερίας, άλλοτε υφαίνοντας μέσα στις σπηλιές, άλλοτε χορεύοντας και τραγουδώντας, άλλοτε κυνηγώντας μαζί με την Άρτεμη ή το Διόνυσο. Οι Ν. των ποταμών και των πηγών (οι Ναϊάδες) που με αυτές σχετίζονται στενά οι Ωκεανίδες και οι Νηρηίδες, οι Ν. των βουνών, οι Ωρειάδες ή Ορεστιάδες, οι Ν. των δασών και των δέντρων, οι Δρυάδες και Αμαδρυάδες. Οι Ν. απολάμβαναν θεϊκές τιμές από αρχαιότατους χρόνους, αρχικά στις πηγές και στις σπηλιές. Αργότερα σε δικούς τους βωμούς, που ονομάζονταν νυμφαία, και που τους έχτιζαν γι’ αυτές ακόμα και μέσα στις πόλεις. Στα νυμφαία ήταν έθιμο να τελούνται γάμοι. Νυμφαία ονόμαζαν επίσης και τα αψιδωτά οικοδομήματα που στέγαζαν τις βρύσες των πόλεων, που κι αυτές ήταν συνήθως αφιερωμένες στις Ν.
Νύμφες, σάτυροι και η θεά Άρτεμη σε πίνακα του μεγάλου Ολλανδού ζωγράφου Ρούμπενς.
IIΝύμφες και ο θεός Παν. Τοιχογραφία της Πομπηίας στο Εθνικό Μουσείο της Νεάπολης.
Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 200 μ.) της Κέρκυρας.
Dictionary of Greek. 2013.